En toen was de maand weer bijna voorbij

Wat gaat de tijd toch hard als je het druk hebt.

En waar ben ik dan al die tijd toch zo druk mee geweest?

Allereerst moest de blauwe envelop zo snel mogelijk de deur uit.

Elk jaar zie ik er weer tegen op maar is het eigenlijk zo gepiept. Zeker als je alles bij de hand hebt (mede dankzij het kastje per dag). Deze had voor 1 maart al op de bus gekund maar door m’n uitstel gedrag werd het 3 dagen later.

Toen heb ik de knoop doorgehakt.

Ik ga die 36 uur werken. Het is zeer waarschijnlijk maar voor een jaar maar wie niet waagt…

Volgende week moet er duidelijkheid komen over het hoe en wat.

Verder ben ik nog veel bezig met het regelen van de oppas. M’n ‘vaste’ oppas voor de donderdag gaat er mee stoppen omdat ze een baan heeft gevonden. Dus weer op zoek naar een nieuwe.

Toch lijkt het er op dat manlief zo langzaamaan af en toe weer wat uurtjes kan oppassen.

En de rest van m’n tijd gaat vooral op aan zorgen voor dochterlief, het werk, het eten en het huishouden. In de spaarzame vrije tijd is er dan nog wat tijd om af en toe een blogje te lezen en ook heel belangrijk…

Slapen. Om een uur of 8 ligt dochterlief op bed en dan ben ik wel uitgeteld. Omdat ik graag nog even achter de computer zit wordt het al snel later maar om 10 uur gaat hier het licht toch echt uit.

Afgelopen weken kwam dochterlief ook af en toe weer ’s nachts dus elk uurtje slaap is belangrijk want ’s morgens is mw. voor de wekker (7 uur) weer wakker.

Zo gaat de tijd dus hard en is er weinig over voor andere dingen maar dat zal toch wel weer komen. Zeker nu de dagen langer worden en het zonnetje zo heerlijk schijnt. Dochterlief en ik maken elke dag wel even een wandeling en genieten zo van elkaar en de buitenlucht.

Zorgt gelijk voor lichaamsbeweging en een goed gevoel.

Zo redden we het nog wel even.

Heb/maak jij het ook zo druk of kan je genieten van een rustig voortkabbelende maand?