Pagina's

zaterdag 31 maart 2012

einde en nieuw begin


Vandaag sluiten we de maand maart weer af.
Als ik volgende week tijd heb ga ik kijken wat me dat financieel heeft gebracht.
Verder is het hier vooral een drukke maand geweest (zie ook vorig blog)
Manlief kan gelukkig steeds vaker (een halve dag) voor dochterlief zorgen dus dat is zeker een stapje in de goede richting. Binnenkort zal hij ook aan de slag gaan met een coach in de hoop dat hij beter leert omgaan met alles waar hij in zijn leven mee te maken heeft.

De datum van vandaag is voor mij ook belangrijk omdat ik dan stil sta bij een nieuw begin.
Twaalf jaar geleden zijn manlief en ik namelijk in het huwelijksbootje gestapt en ondanks de stormen en tegenslagen hebben we het al die tijd met elkaar “uitgehouden”. Dat komt vast ook doordat ik me vooral wil richten op die tijden van zonneschijn die we ook zeker hebben gekend, waarbij de geboorte van dochterlief voor mij zeker het hoogtepunt is.

Als het allemaal gaat lukken hoop ik toch dat we aan het eind van het jaar een klein feestje kunnen geven om wat bijzondere gebeurtenissen te gedenken (12 ½ jaar getrouwd, dochterlief haar 1e verjaardag en mijn 40ste)

De komende week wil ik me helemaal richten op de komende paasdagen en dan maar hopen dat er een beetje mooi weer is zodat we er even tussenuit kunnen.

zaterdag 17 maart 2012

En toen was de maand weer bijna voorbij


Wat gaat de tijd toch hard als je het druk hebt.
En waar ben ik dan al die tijd toch zo druk mee geweest?

Allereerst moest de blauwe envelop zo snel mogelijk de deur uit.
Elk jaar zie ik er weer tegen op maar is het eigenlijk zo gepiept. Zeker als je alles bij de hand hebt (mede dankzij het kastje per dag). Deze had voor 1 maart al op de bus gekund maar door m’n uitstel gedrag werd het 3 dagen later.

Toen heb ik de knoop doorgehakt.
Ik ga die 36 uur werken. Het is zeer waarschijnlijk maar voor een jaar maar wie niet waagt…
Volgende week moet er duidelijkheid komen over het hoe en wat.

Verder ben ik nog veel bezig met het regelen van de oppas. M’n ‘vaste’ oppas voor de donderdag gaat er mee stoppen omdat ze een baan heeft gevonden. Dus weer op zoek naar een nieuwe.
Toch lijkt het er op dat manlief zo langzaamaan af en toe weer wat uurtjes kan oppassen.

En de rest van m’n tijd gaat vooral op aan zorgen voor dochterlief, het werk, het eten en het huishouden. In de spaarzame vrije tijd is er dan nog wat tijd om af en toe een blogje te lezen en ook heel belangrijk…

Slapen. Om een uur of 8 ligt dochterlief op bed en dan ben ik wel uitgeteld. Omdat ik graag nog even achter de computer zit wordt het al snel later maar om 10 uur gaat hier het licht toch echt uit.
Afgelopen weken kwam dochterlief ook af en toe weer ’s nachts dus elk uurtje slaap is belangrijk want ’s morgens is mw. voor de wekker (7 uur) weer wakker.

Zo gaat de tijd dus hard en is er weinig over voor andere dingen maar dat zal toch wel weer komen. Zeker nu de dagen langer worden en het zonnetje zo heerlijk schijnt. Dochterlief en ik maken elke dag wel even een wandeling en genieten zo van elkaar en de buitenlucht.
Zorgt gelijk voor lichaamsbeweging en een goed gevoel.

Zo redden we het nog wel even.

Heb/maak jij het ook zo druk of kan je genieten van een rustig voortkabbelende maand?

donderdag 1 maart 2012

Doet ie het of doet ie het niet !?


Ken je ‘m nog dat spelletje doet ie t of doet ie t niet
Daar moest ik aan denken toen ik gister, na een overleg, naar m’n werkplek reed.

Tijdens het overleg met m’n leidinggevende werd me het voorstel gedaan om 20 uur meer te gaan werken.
Nu had ik toen ik haar sprak om me ziek te melden met de griep aangegeven dat ik graag wat meer uren zou maken.
Maar zo snel en zoveel… nee, dat had ik niet verwacht.

Het gaat om uren ‘aan het bed’ betaald uit de zgn Wilders-gelden ( stukje op joop.nl Ik kan zo snel niets beters vinden wat het duidelijk maakt)
Met deze extra uren kan ik veel meer van de bewoners bereiken dat met de huidige 16 uur.
Ook kan ik dan veel meer werken vanuit m’n pas gevolgde opleiding ‘dagbestedingscoach’.

Waarom dan twijfelen denk je?
  1. Naar mijn idee is het geld eenmalig dus over een jaar???
  2. Ik kan het geld goed gebruiken. Ik zou dan wat kunnen sparen als ik niet teveel kwijt ben aan de kinderopvang, waar ik dan waarschijnlijk wel gebruik van zal maken (ontlasting van manlief)
  3. Ik vind het werk op de peuterspeelzaal ook erg leuk en ben tenslotte in januari (na m’n verlof) net op een nieuwe locatie begonnen met meer uitdaging (en een opleiding in het vooruitzicht) maar met 36 uur werken kan dat er echt niet meer bij.
  4. Ja wat? M’n eigen onzekerheid? Het weer de kar ‘moeten’ trekken voor een project wat misschien na alle inzet geen vervolg krijgt.
Help ik wordt oud ;)

Wat zou jij doen?