Nooit gedacht dat theezakjes en coaching iets met elkaar van
doen hadden.
Ik drink graag een kopje thee als ik aan het lezen ben maar
in het boek dat ik deze week las kwamen die twee dingen samen.
Afgelopen maandag ben ik weer bij de bieb geweest (maak druk
gebruik van m’n abo).
Op zoek naar een ander boek kwam ik het boekje ‘de kunst van
het vragenstellen’ tegen.
Niet zo dik dus ik dacht; dat kan er nog wel bij (had net 2
redelijke pillen uitgekozen).
Thuis gekomen maar eens de tijd genomen er aan te beginnen
(dochterlief was naar bed dus even tijd voor mezelf). Het leest makkelijk weg
en geeft veel voorbeelden.
Maar nu dat theezakje..
De schrijver haalt in het boekje de filosoof Jos Kessels aan
die het over een ‘theezakjes’-model
heeft. Hiermee bedoelt hij dat overgeleverde theorie tweedehands kennis is.
Het beste kan je zelf dingen ervaren en ontdekken.
Als coach is het dan ook je taak om niet zomaar kennis over
te dragen maar vooral de ander dmv vragen te laten ontdekken.
Ik snap de link nog niet tussen de twee... Theezakjes zijn toch zeker niet tweedehands?
BeantwoordenVerwijderenIk zie ook nog niet helemaal de samenhang met de theezakjes.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij heb ik er wel eens van gehoord, thee wordt slapper naarmate je het theezakje vaker gebruikt, en zo kan theorie door overbrengen ook verwateren, waardoor het uiteindelijk nog maar weinig heeft van de oorspronkelijke theorie.
BeantwoordenVerwijderenWat grappig! En heel beeldend omschreven.
BeantwoordenVerwijderen